Hayatta bazı insanlar vardır; sadece varlıklarıyla bile çevrelerine güç, dostluk ve samimiyet katarlar. İşte Mehmet Şaşmaz da onlardan biriydi. Daha birkaç gün önce telefonda sohbet etmiştik. Telefonu kapatırken bana, “Seni severim Talip” demişti. Nereden bilebilirdim ki bu sözler, onun bana söylediği son veda cümleleri olduğunu..
Bugün hayata gözlerini yumduğunu duyunca boğazım düğümlendi. Yılların biriktirdiği anılar, maceralar, sohbetler bir film şeridi gibi gözlerimin önünden geçti.
Hayatımda her daim özel bir yere sahip olan Milliyetçi Hareket Partisi MYK Üyesi Timur Şerif Şaşmaz reisimin babası Mehmet abim ; dostluğun, vefanın ve mertliğin gerçek karşılığıydı.
Onu bilenler iyi tanır: Sevdiğini gönülden sever, önünde de arkasında da kimseye söz söyletmezdi. Sevmediğini de asla sevmezdi ve bunu da saklamazdı. Duruşu, netliği ve mertliğiyle iz bırakan bir insandı. Hatayspor başkanlığı yaptığı dönemde “Efsane Başkan” unvanını alması boşuna değildi. Zorluklara rağmen, kulübün ve şehrin menfaatlerini hep ön planda tutmuştu.
Sağlık sorunları onu yorsa da hayata küsmemiş, dostlarından uzak kalmamıştı. Nerede bir dostu varsa, mesafeye aldırış etmeden yanına gitmeyi görev bilirdi. Gazetecilik alanında da aynı iz bırakmış bir insandı. Şaşmaz Gazetesi’nin imtiyaz sahibi olarak basın camiasında saygınlığı ve ağırlığı vardı.
Bu memleket, ardında dostluklar, hatıralar ve izler bırakan kıymetli bir insanı kaybetti.
Mekânın cennet olsun Mehmet Abi… Yattığın toprak seni incitmesin. Seni unutmayacağız.
