Hatayspor formasıyla gol krallığı yaşayan Aaron Boupendza’nın, Çin’de bir binanın 11. katından düşerek hayatını kaybetmesi hepimizi derin bir acıya boğdu.
Attığı golleri hâlâ izledikçe o heyecanı, o sevinci yeniden yaşıyorum.
Bize yaşattığın mutlulukları, sahadaki o eşsiz enerjini asla unutmayacağız.
Ruhun şad olsun kral…
***
Bu sezon ne taktik konuşabildik ne teknik…
Hatayspor formasını taşıyan ama o formanın ruhunu sahaya yansıtamayan bir takım izledik. Oyuncu yetersizliği, yanlış teknik direktör tercihleri ve bu yükü taşıyamayan yönetimler, koca bir sezonu heba etti.
Tüm bu olumsuz tabloya rağmen hâlâ sorumluluk almaktan uzak bir anlayışla karşı karşıyayız.
İnsan biraz utanır, biraz da emeğe saygı duyar!
Gelinen bu nokta ne bir sistemle açıklanabilir ne de futbol aklıyla… Sahada mücadele etmeyen, sorumluluktan kaçan, “zaten her maç kaybediyoruz” rehavetiyle dolaşan bir takıma dönüşmek, büyük bir ayıptır.
Evet, yenilmek futbolda var. Her takım kaybedebilir.
Ama ruhsuzluk, isteksizlik, mücadele etmeme… İşte bu asla affedilmez!
Şimdi sormak isterim: Yeni sezon için bu takımda kalacak kaç oyuncu var? Bir elin parmaklarını geçmez!
Bugüne kadar şans vermediğiniz, itibarsızlaştırdığınız gençleri şimdi nasıl kazanacaksınız?
Doğrusu çok merak ediyorum.
Bu saatten sonra güven nasıl yeniden inşa edilir?
En büyük korkum, bu sezon küme düşen Hatayspor’un gelecek yıl da bir alt lige sürüklenmesi…
Çünkü ne teknik heyette bu takımı ayağa kaldıracak bir vizyon görüyorum, ne de yönetimde bu yükü taşıyacak bir irade!
Açıkça söylemeliyim ki; artık kimseye güvenim kalmadı!
Hatayspor, altyapısı olmadan Süper Lig’e çıkan ender takımlardan biri olmuştu.
Ancak bu macera kimini bir yerlere taşıdı, kimini zengin etti. Hatay şehrine ise tam anlamıyla bir katkı sağlayamadı.
Tesisleşme, altyapıdan oyuncu yetiştirme hep lafta kaldı.
Günlük başarılarla yetinildi, sanki şampiyon olunmuş gibi rehavete kapılındı.
Kulübün mali disiplini hiç olmadı.
Hangi futbolcu ne kadara alındı, ne kadara satıldı; hep gizli kaldı!.
Süper Lig’de kapalı kapılar ardında yönetilen bir kulüp oldu Hatayspor!.
Ve unutmayın; kulübün parasını buhar edenleri, onları aklayanları da asla affetmeyeceğim!
Kısacası, Hatay bir futbol şehri olamadı.
Taraftar bilinçlenmedikçe, örgütlenmedikçe bu şehre futbol kültürü gelmeyecek.
Bursaspor taraftarına hayranım; inanılmaz bir sahiplenme duygusuyla tribünleri dolduruyorlar, sesleriyle takımlarına güç veriyorlar.
Hatayspor, Süper Lig’e veda etmeye hazırlanıyor.
Ne zaman geri döner?
Bilinmez…
Umut var mı?
Bende yok…
