Hatay’da depremzedeler; seslerini duyurmak, sorunlarına çözüm bulmak amacıyla Hatay Depremzede Derneği’ni kurmak için girişim başlattı. Derneğin kurucularından, ev emekçisi Rime Çiçekli, “Her mahallenin kendi sorununu dile getirmesi için böyle bir depremzede derneği kurma kararımız var. Yardımlar kesildi. Bizim şu anda en temel ihtiyacımız ve en çok eksikliğini duyduğumuz şey su” dedi.
Hatay’da depremzedeler sorunlarını yetkililere duyuramayınca, çareyi dernek kurmakta buldu. Hatay Depremzede Derneği, kuruluş işlemlerini gelecek günlerde tamamlayacak. Derneğin kurucularından Rime Çiçekli, şunları söyledi : “Depremin ikinci gününden beri dayanışma gönüllüleri ile beraber burada bütün mahallelere yapılan yardımların daha farklı zamanlara, daha farklı alanlara taşınması için; her mahallenin kendi sorununu dile getirmesi için böyle bir depremzede derneği kurma kararımız var. Yardımlar kesildi. Bizim şu anda en temel ihtiyacımız ve en çok eksikliğini duyduğumuz şey su. Su olmadığı için yeteri kadar hijyene ulaşamıyoruz. Banyolarımızı istediğimiz gibi yapamıyoruz. 4-5 günde bir sular veriliyor, bazen haftada bir verildiği de olabiliyor. İçme suyuna ulaşamıyoruz. Hijyen maddelerine ulaşamıyoruz. Yardımla ilgili herhangi bir şey yok artık.” Çiçekli, sağlık sorunlarının da olduğunu aktararak, “Biz de ortak sorunlarımızı paylaşmak adına böyle bir dernek girişiminde bulunduk. Biz Dayanışma Gönüllüleri’nden çadır aldık ve devlet eliyle bize ulaşan hiçbir şey olmadı. (6 ay) çok zor geçti. Kışın koşulları çok ağırdı. 5 kişi bir çadırda kalıyorduk. Haşere, akrep, yılanların olduğu yerlerde. Çok ağır şartlarda geçiyor. Şartlarımız çok ağır” diye konuştu.
Çiçekli, devletin kurduğu konteyner ve çadır kentlerin evlerinden, yaşam alanlarında uzakta olduğunu kaydederek, “Kendi insanlarım, sevdiklerim ve tanıdıklarımla bir arada olmak istiyorum. Bana yabancı olan bir yerde yaşamak istemiyorum. Kendi alanımı istiyorum” diye ekledi.
“20 YIL YAŞADIĞIMIZ YERDEN ÇIKIP, HİÇ AİT OLMADIĞIMIZ YERE”
Çiçekli, su ve sağlığın temel sorunları olduğunu, depremin ardından yaşadıkları alana bakışlarını “Size ait olan bir yerde tanıdık olan hiçbir şey görmemek çok acı. Tanıdık bir insan arıyorsunuz. Deprem öncesi ile sonrası yaşadığı hayat, konuşmalar, paylaşımlar o kadar birbirinden o kadar çok farklı ki. Tanıdığınız, yıllarca zaman geçirdiğiniz insanların bir gecede nasıl değiştiğini ve yok olduğunu. 20 sene yaşadığınız bir evden çıkıp, hiç ait olmadığınız yere, çok ağır şartlarda yaşamak kötüydü” diye açıkladı. “AZALMASI GEREKİRKEN GÜNDEN GÜNE SORUNLARIMIZ ARTIYOR”
Dernek kurucularından eğitimci Özgür Tıraş ise şunları söyledi : “11 Eylül’de okullar açılacak. Okullar çocuklarımız açısından çok önemli. Ama birçok okul Defne ilçesinde resmi kurumlar tarafından kullanılıyor. Bu ve bunun gibi birçok sorun. Bu sıcakta birçok kişi hijyen olmaması ve böcek ısırığından dolayı hasta oluyor. Tamamen kent kendi kaderine bırakılmış. Şehrin içine giderseniz, harabe kente dönüştürülmüş olduğunu görürsünüz. 6 ay olmasına rağmen sorunlarımızın azalması gerekirken, maalesef günden güne artıyor. Bu sorunları ancak bir araya gelerek çözebileceğimizi; bizi görmeyenlere gösterebileceğimizi, duymayan kulaklara da ileteceğimiz noktasında birlikte yan yana durmak fikri üzerine çıktı, bu girişim.”
